Review: Pentax K-3 II

14 juli 2015, 10:05

Wie niet groot is moet slim zijn, is het devies van deze nieuwe Pentax K-3 II. En daar is geen woord aan gelogen.

Pentax voorziet zijn topmodellen zijn nog steeds van een aps-c sensor. Tot de verschijning later dit jaar van de langverwachte fullframe body zal Pentax de scherpte van de body met kunstgrepen moeten verhogen. En dat kan bij de huidige stand van de techniek niet door de aps-c sensor maar te blijven volproppen met pixels. Je verhoogt dan wel het aantal megapixels, maar doordat ze kleiner zijn, krijg je minder scherpte per pixel en meer ruis bij hogere gevoeligheden.

Multishot

Hasselblad bracht een tijd geleden al een multishot middenformaatcamera uit, die met dezelfde sensor toch een hogere resolutie haalt. Een aantal maanden geleden zagen we de Olympus OM-D E-M5 Mark II ook meerdere opnames combineren tot één. De Olympus schiet dan acht 16 megapixel aps-c opnames achter elkaar en combineert die tot één 40 megapixel shot. Deze Pentax K-3 doet het weer op een andere manier. De resolutie wordt niet verhoogd, maar de scherpte en kleurweergave wel.

Bayer filter

Traditionele sensoren, van mini-compact tot fullframe reflexen, hebben een bayer-kleurfilter, met vierkante blokjes van 1 pixel met een rood filter, 1 met een blauw filter en 2 met een groen filter. Eén individuele pixel met bijvoorbeeld een groen filter meet alleen maar de hoeveelheid groen licht. Die andere waardes worden weer door de andere pixels in het kleurfilter berekend en daarna geïnterpoleerd. Dat levert meestal goede resultaten op. Maar bij heel fijne structuren veroorzaakt het valse kleuren of moiré. Ook bij een fullframe 36 megapixel sensor.

Pixelshift

Pentax haalt daarom een slimme ‘pixelshift’-truc uit. De camera maakt daarbij vier verschillende opnames waarbij de sensor na de opname telkens een pixel opschuift. Zo worden van elke pixel de daadwerkelijke rood-, groen- en blauwwaardes bepaald. De resultaten zijn voor deze prijsklasse prachtig. De opnames zijn scherper en valse kleuren ontbreken.

Statief

Helaas zijn die pixelshift-opnames alleen mogelijk als je de camera op statief zet en het onderwerp niet beweegt. Perfect dus voor productfotografie en architectuuropnames. Maar niet voor portretten of straatfotografie. Als je de single shot gebruikt, scoort de K-3 II ook goed, al heeft de camera in dit prijssegment veel concurrentie.

Body

De K-3 II heeft een gps en dat is erg handig als je veel reist. Maar daar moest de interne flitser helaas wel plaats voor vrijmaken. Je kunt daardoor ook niet meer via de flitssynchronisatie van een interne flitser strobist-flitsers aansturen. Een externe flitser of studioflitsers aansluiten kan uiteraard wel via het flitsschoentje.

Autofocus

De snelheid van de autofocus is met de 2.0-versie wel wat verbeterd. Maar met 27 AF-punten, waarvan 25 crosstype, heeft die met de huidige stevige concurrentie niet de allerbeste papieren. Wifi, een kantelbaar scherm en touchscreen ontbreken.

Beeldstabilisatie

De K-3 II heeft wel een geavanceerd 4,5 stops sensor-beeldstabilisatiesysteem. Dat heeft om te beginnen voordelen om bewegingsonscherpte van de fotograaf tegen te gaan. Buiten dat kan het systeem, omdat de sensor geen AA-filter heeft, ook moiré voorkomen door de sensor tijdens de opname licht te laten trillen.
Pentax laat met de pixelshift-technologie zien dat er nog veel meer uit een aps-c sensor te halen is. Dat belooft nog wat als straks Pentax z’n eerste fullframe body met dezelfde technologie gaat uitrusten.